کلا آدم فلویی هستم…

برای اولین بار !!!

الان از اون وقتاییه که باس یه پست بزارم تو بلاگ. حس عجیبی دارم. اما نمیاد کلمه ای. امون از زمانی که حرف نیاد.

پس فریاد میزنم

آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ آ ………

یعنی اگه دو تا بودم، دنیارو زیرو رو می کردم !!!!!

واااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااات !!!!!

تو راه خودمم با خودم، خودمو زندگیرو زندگیمو تنهائیرو دوستیرو دوس دارم. بیشتر خودمو. کامپیوتر میخونمو اینترنتو نوشتنو خوندنو شنیدنو دیدنو دوس دارم. این منم:
عاشق خودمم. شدیدا رکم. بیخیالم. تنفر یا علاقرو راحت بیان می کنم. تعریف از خود رو ایراد نمیدونم اگه حقیقت باشه. اعتماد به نفس فت و فراوون. همیشه خندونم. عصبی نمیشم. زیاد فکر می کنم، خیلی زیاد. از هیچی ناراحت نمیشم. از هیچی + مرگ نمیترسم. بین عموم سنگین، کم حرف میزنمو خوب نگاه می کنمو خنده. بین دوستان + اینترنت فقط دیوونه بازیو تخلیه انرژی مثبت. با هرکس عین خودش رفتار می کنم. شدیدا راست گوامو منطقی، از پنهان کاری متنفرم. برا همه کارام دلیل دارم. تا حالا هم اینطور صریح خودمو معرفی نکرده بودم.
+ ادامه دارد.

سلام…
شنیدم امروز روز مهندساست٬ همینطوری هوسکی گفتم بیام به مهندسا تبریک بگم٬ یه وقتی خدایی نکرده بعد از اندی سال و شیش ماه دیگه ما هم شدیم مهندس (خدا به دور).. یکی بیاد به ما توریک بگه…
زندگی همچنان دیوانه وار به پیش میخزد…
جون من یکی بیاد این اینترنت و با من آشتی بده… یه موقعی هر روز صبح که پا می شدیم به هم دست میدادیم٬ تا اوووووووووووووووووووووو همون نصفه شبش دست همو ول نمیکردیم…. ولی حالا چی…. من نیمیییییییییییییییخوااااااااااااااااااااااااام.
ای بابا… خیلی وقته خودمونو کارامونو داشتیم… حالا درد بزرگ دانشجویی هم بهش اضافه شد… حالا خوبیش اینه که سه روز در هفتست…. خدا به خیر بگذرونه ترما بعدیرو…
اس.ام.اس. آمده است٬ دلدار فریااااااااااااااااد کند…… (تبلیغ جدید اس.ام.اس. ۴ تومنیست).
آخ که چی میشد اگه میشد.. کاشکی میشد.. شاید شه.. شاید نشه.. اگه بشه چی میشه.
نیگاه کن.. دستام داره میلرزه.. پیر شدم دیگه.
—–
میدونی دارم به چی فکر میکنم؟ به این که چرا همش به این شاخه و اون شاخه میپرم٬ شاید به خاطر اینه که ذهنم خیلی مشغوله٬ شاید هم اینکه به همه چی فکر میکنم. شایدم واسه شلوغ پلوغ بودن اتاقمه…. کجاس اون مهدی که همیشه مرتب بود. خدایا. احساس میکنم دارم به فنا میرم. یکی منو بیگیره.
—–
راستی اینم نگفتم… دو ماه پیش یه کامفیوتره جدید گرفتم. قدیمیه ناراحت شده.
(چند تا عکس هم از اطلاعات سیستمم گرفتم، خواستین تو ادامه مطلب میزارم ببینین.. همه میگن جت گرفتم)
—–
همین دیگه٬ فیلن بای.
ادامه مطلب »

هی روزگار….. خودا… این روزای برفی رو ازمون نگیر…..

سلام.

همینطوری محض تنوع… گفتم تا هوا برفیه و همه خوشحالن.

.

همینه دیگه… زندگیرو میگم، یه روز خوشحال، یه روز ناراحت، ولی کاشکی میشد همه همیشه خوشحال میموندن.

دیگه چی بگم؟ وبلاگ؟ من؟ گرگانی؟

اینجا که عشقیه، هر وقت حالی باشه، اتفاقی باشه٬ میام.

خودم هم خوبم، دارم یه کارایی می کنم، تو پست قبلی هم گفتم.

واسه گرگانی هم قالب ساختم، ولی واسه ورژن چهار میهن بلاگ. هنوز اجراش نکردن. منم منتظرم.

.

فقط امیدوارم زنده از اینجا برین بیرون.

همین دیگه، بچه ها منتظرن.

بای.

خبر خوب:
اونایی که خیلی وقته با من آشنان میدوننن که من و ساسان یه وبلاگستان به اسم گرگانی داریم که اواسط سال ۸۴ راش انداختیم و کلی هم ترکوند و پیش رفت جلو و البته که خیلی ها عین کار مارو انجام دادن و به موفقیت ما نرسیدن ولی حیف که یه سری مشکلات مارو از مقاصدمون بازداشت و چندین ماه عقب موندیم و حالا بدون هیچ مشغله فکری در حال ساخت قالب جدید گرگانی هستم تا دوباره بیایم بالا.
.

.
امیدوارم تا آخر پاییز بتونم گرگانی رو برپا کنم و همچنین امیدوارم کار خوبی از آب در بیاد.
.
چی میگن اینایی که تبلیغ میکنن؟ آها …. وعده ما آخر پاییز سال ۸۶ !!!!!!!!!!
واقعا ربط داشت ؟ بیخیال ما تبلیغ نکنیم بهتره بابا .
.
در جریان کار قرارتون میدم.
همتونو مینویسم ..
بای.