سود شخصی یا رشد کارکنان؟

🎧 پادکست میخ رو می‌تونید روی Apple Podcast | شنوتو | یوتیوب گوش بدید.


وقتی وارد یک شرکت جدید می‌شویم، معمولاً پر از انگیزه و رویا هستیم. انتظار داریم محیطی پیدا کنیم که در آن رشد کنیم، مهارت‌های تازه یاد بگیریم و مسیر شغلی روشنی پیش روی‌مان باشد.
اما خیلی وقت‌ها این انتظارها با واقعیت فاصله زیادی دارد. فرصت‌های رشد محدود می‌شوند، دوره‌های آموزشی فقط در حد شعار باقی می‌مانند و گاهی حتی کارمندها عمداً در یک جایگاه ثابت نگه داشته می‌شوند.

این تناقض از کجا می‌آید؟

دیدگاه‌های متفاوت درباره رشد کارکنان

۱. مدیرانی که رشد کارکنان را سرمایه‌گذاری می‌دانند

این گروه باور دارند که توسعه افراد یعنی توسعه کل سازمان.
کارمندی که حس کند در حال پیشرفت است، انگیزه بیشتری دارد، بهره‌ورتر است و وفاداری بیشتری نشان می‌دهد.

۲. مدیرانی که فقط به سود کوتاه‌مدت فکر می‌کنند

برخی مدیران ترجیح می‌دهند نیروی کار را در همان جایگاه فعلی نگه دارند.
چرا؟ چون ارتقای او یعنی هزینه آموزش نفر جدید، ریسک جایگزینی و صرف زمان برای بازسازی تیم.
در نگاه کوتاه‌مدت، رشد کارکنان بیشتر شبیه «هزینه» است تا «سرمایه‌گذاری».

ریشه اصلی مقاومت مدیران در برابر رشد کارکنان

یکی از دلایل مهم، ترس است.
ترس از اینکه نیروی کار با رشد خود مستقل شود، سازمان را ترک کند یا حتی روزی جای مدیر را بگیرد.
به همین خاطر بعضی مدیران آگاهانه جلوی فرصت‌های یادگیری و پیشرفت کارمندانشان را می‌گیرند.

اما برندگان واقعی چه کسانی‌اند؟

سازمان‌هایی که فرهنگ یادگیری و توسعه فردی را در DNA خود نهادینه کرده‌اند.
اینجا کارکنان هر روز در حال یادگیری هستند، فضای کار نوآورانه‌تر است و در بلندمدت شرکت رقابتی‌تر و موفق‌تر عمل می‌کند.

مسئولیت رشد بر عهده چه کسی است؟

رشد یک مسئولیت دوطرفه است:

  • مدیران: باید فرصت بدهند، منابع فراهم کنند و محیط یادگیری ایجاد کنند.

  • کارکنان: باید برای یادگیری و ارتقا خودشان تلاش کنند، مهارت‌های جدید بیاموزند و نشان دهند که آماده پذیرش مسئولیت‌های بالاتر هستند.


پاسخ به پرسش اصلی ساده است:

  • برخی مدیران به رشد کارکنان اهمیت می‌دهند، چون می‌دانند آینده سازمان به آن وابسته است.

  • برخی دیگر فقط به بهره‌کشی کوتاه‌مدت فکر می‌کنند و در نهایت استعدادهایشان را از دست می‌دهند.

در دنیای امروز، ماندن در یک جایگاه بدون رشد مساوی است با عقب ماندن.
پس حتی اگر سازمان شما به رشدتان اهمیت ندهد، خودتان باید برای یادگیری و توسعه شخصی بجنگید.


شما چه تجربه‌ای داشتید؟
آیا تا به حال در شرکتی کار کرده‌اید که به رشدتان اهمیت داده باشد یا برعکس، شما را درجا نگه داشته باشد؟
نظرتان را در شبکه‌های اجتماعی با ما به اشتراک بگذارید 🌱