مایکل جکسون به‌طور طبیعی در کودکی و نوجوانی پوست تیره داشت، اما از اواسط دههٔ ۸۰ میلادی پوستش به‌تدریج روشن‌تر شد. این تغییر رنگ نتیجه‌ی ترکیبی از یک بیماری پوستی واقعی، درمان‌های پزشکی، و انتخاب‌های زیبایی‌شناسانه بود.
1. بیماری ویتیلیگو (Vitiligo)
-
در سال ۱۹۹۳ خود مایکل در مصاحبه با اپرا وینفری گفت که به ویتیلیگو مبتلاست.
-
ویتیلیگو یک بیماری خودایمنی است که باعث از بین رفتن سلول‌های رنگدانه‌ساز (ملانوسیت‌ها) می‌شود.
-
در نتیجه، بخش‌هایی از پوست سفید و بی‌رنگ می‌شود.
-
پزشکان و اسناد رسمی پزشکی بعد از مرگش هم این بیماری را تأیید کردند.
2. درمان‌ها و یکنواخت کردن رنگ پوست
-
وقتی ویتیلیگو گسترش پیدا کرد، پوست مایکل ترکیبی از لکه‌های تیره و روشن داشت.
-
برای یکنواخت شدن رنگ، از کرم‌ها و روش‌های روشن‌کنندهٔ پوست (مثل hydroquinone) استفاده می‌کرد تا رنگ باقی‌ماندهٔ پوست را هم روشن کند.
-
این کار باعث شد کل بدنش به تدریج خیلی روشن به نظر برسد.
3. گریم و نورپردازی
- در اجراها و مصاحبه‌ها، گریم حرفه‌ای و نورپردازی خاص هم باعث می‌شد پوستش حتی روشن‌تر دیده شود.
4. شایعات و سوءتفاهم‌ها
-
سال‌ها شایعه بود که او «عمداً» پوستش را سفید کرده تا شبیه سفیدپوست‌ها شود یا از هویت آفریقایی-آمریکایی خود دوری کند.
-
اما مدارک پزشکی نشان داد که عامل اصلی همان بیماری ویتیلیگو بوده.
-
البته تغییرات چهره (جراحی بینی، فک، و غیره) هم باعث شد ظاهرش به‌طور کلی متفاوت شود و شایعات را بیشتر کند.