تعداد پاره کردن پیراهناتون رو به رخ هم نکشید … دنیای مقایسه کردن آدم ها با هم، خیلی وقته تموم شده … . یکی ممکنه ۳ سال کار کرده باشه، به اندازه ۴۰ سال یه نفر دیگه تجربه کسب کرده باشه… در وضعیت فعلی جامعه و حجم دانشی که روزانه سمتمون میاد، افرادی هم هستند که کمتر از ۶ ماه، به خاطر استعداد و توانایی هاشون، خیلی زود به تجربه کافی برای انجام یه سری کارهایی که نیاز به چندین سال تجربه داره، میرسند ! پس تفاوت کسی که ۱۰ سال داره کار تخصصی انجام میده و هر روز داره دانشش رو افزایش میده…. با تجربه کسی که ۲۰ سال داره کار روتین انجام میده و دنبال افزایش دانشش نیست … و کسی که ۶ ماهه خیلی بیشتر از این دو نفر به نتیجه می‌رسه چیه ؟ کی تعیین کننده هستش ؟ . داشتم به این فکر میکردم تفاوت منی که بیشتر از ده ساله دارم فعالیت جدی و تخصصی توی حوزه کسب و کار خودم انجام میدم، و حرف زیادی ازش توی شبکه های اجتماعی نمی‌زنم … با کسی که کمتر از ۲ ساله اومده و با کمترین دانش ، سر همرو برده چیه … تشخیص اینکه اون آدم چقدر توی کارش حرفه ای هستش با کیه ؟ کی تعیین کننده هستش ؟ . مثالی میزدم برای یکی از دوستان، از وضعیت تخصص های نوظهور حوزه تبلیغات و تکنولوژی توی ایران، از استارتاپ ها گرفته، تا برندینگ* ، سوشیال مارکتینگ و دیجیتال مارکتینگ و … اینکه، در مقایسه دو نفر که یکیشون ۲۰ درصد و یکی دیگشون ۵۰ درصد، دانش یک حوزه مشخص رو داره … برای خودشون این تفاوت مشخص نیست، چه برسه به عموم مردم که بیننده هستند … و در اکثر موارد شخصی که حتی کمتر از ۲۰ درصد میدونه، توهم دانش ۱۰۰ درصدی هم داره … پس … پس … کی تعیین کننده هستش ؟ چطوری میشه تشخیص داد یکی واقعا دانش یه موضوعی رو داره یا فقط توهمشو داره ؟ من جوابی ندارم براش، نظر تو چیه ؟ . پ.ن.۱ : * برندینگ نوظهور نیست … ولی وقتی هنوز بیشتر از ۹۵ درصد کسب و کارها، توی تصمیم گیری فعالیت هاشون، ثانیه آخر به فکر نحوه معرفی برندشون میفتند، همچنان نوظهور باقی میمونه … چون اکثر فعالین این حوزه، کمترین تخصص و تجربه ای در این زمینه ندارند. پ.ن.۲ : * همرو جمع نبستم، قطعا آدم های فوق العاده حرفه ای، با دانش، متخصص، دلسوز، باتجربه و … زیاد داریم. ولی خیلی ها هم هستند که با کمترین دانش، فکر میکنند جزو این آدم ها هستند.