یکی از معضلات آدم بودن اینه که خیالت هیچوقت راحت نیست، همیشه تو اعماق ذهنت دنبال چیزی می گردی که میدونی چیه، ولی چون نداریش یا نمیدونی از کجا و چجوری پیداش کنی یا نمیتونی به دستش بیاری، ناخواسته خواستنشو هاشا می کنی و سرتو فرو می کنی تو خودتو کارات تا نداشتنش عذابت نده.
و درست وقتی که میخوای چشاتو رو هم بزاری، میفته به افکارت و حسرت زمانی که از دست دادیرو میخوری!!! تقصیر ما آدما چیه؟؟؟
راه دوری نیست، این روزای من…..